میروم گلبهار بقچه بر میبندم و خواهم رفت 

میروم تک گل بهارتا زمستان میروم تا سرمای تنهایی خواهم رفت

آنچنان که گویی نبودم آنچنان که گویی متولد نشده ام

میروم تنها برای اینکه تو باشی،میروم .....

سرد است و تنهام .....

اشکهایم همانند باران پاییزیست گلبهارم...

گویند سالی که خوش است از بهارش پیداست ...

اما چرا بهار من پاییزیست!!!!!

چرا چشمانم شکوفه را نمیبیند!!!!!

بی آنکه بدانی رفتم!میروم تا بهار را ببینی گلبهارم...

میروم گلبهار تا غروب دلتنگیه آسمان خواهم رفــــــــــــت.....